Τι είναι;

Πρόκειται για τον προληπτικό έλεγχο γονιμότητας στις γυναίκες, ανεξάρτητα από το αν προσπαθούν για εγκυμοσύνη. Είναι μια πολύ απλή και ανώδυνη διαδικασία που ολοκληρώνεται με ένα ραντεβού στο γυναικολόγο αναπαραγωγής και κάποιες εξετάσεις αίματος (προφίλ ορμονών).

Κατά το ραντεβού στο γιατρό, γίνεται υπερηχογραφικός έλεγχος της μήτρας και των ωοθηκών και εκτιμώνται ο όγκος και τα αποθέματα των ωοθηκών σε ωάρια. Επίσης, γίνεται έλεγχος της ωορρηξίας, έλεγχος για την πιθανή ύπαρξη κύστης ή άλλων ευρημάτων, αν υπάρχει κάποια άλλη παθολογία κλπ.

Στο προφίλ των ορμονών, περιλαμβάνεται και η ορμόνη ΑΜΗ (Anti-Mullerian Hormone), που είναι ενδεικτική για τα αποθέματα των ωοθηκών σε ωάρια.

Το ραντεβού ολοκληρώνεται με συζήτηση και συμβουλευτική από το γιατρό και εξατομικευμένο πλάνο.

Μπορεί να συνδυασθεί με το ετήσιο γυναικολογικό check-up (τεστ Παπ).

Πότε να κάνω check up γονιμότητας;

Ιδανικά, η εκτίμηση της γονιμότητας συστήνεται να γίνει μετά τα 30 και σίγουρα πριν τα 35. Για γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, ισχύει το ‘όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα’.

Η γυναικολόγος αναπαραγωγής κα. Ελίνα Πιτσούνη, συνεργάτιδα του γυναικολόγου αναπαραγωγής κου. Ευριπίδη Μαντούδη, σχολιάζει:

‘Το ραντεβού στο γυναικολόγο αναπαραγωγής για τον προληπτικό έλεγχο της γονιμότητας είναι ένα ανεκτίμητο δώρο που η κάθε γυναίκα μπορεί να προσφέρει στον εαυτό της. Έχει νόημα και αξία για τις γυναίκες που ξεκίνησαν να προσπαθούν για εγκυμοσύνη, αλλά ακόμα περισσότερο για όσες δεν προσπαθούν ακόμα, τις μικρές κοπέλες που η δημιουργία οικογένειας δεν είναι στα άμεσα σχέδιά τους.

Κι αν η γονιμότητά μου δεν είναι αυτή που περιμένω;

Δυστυχώς,  δεν είναι λίγες οι γυναίκες που στα 30-35 ανακαλύπτουν ότι έχουν «κουρασμένες ωοθήκες» για την ηλικία τους, δηλαδή γονιμότητα σε χαμηλότερα επίπεδα από το αναμενόμενο. Αυτό σημαίνει ότι τα αποθέματα των ωοθηκών σε ωάρια είναι χαμηλότερα από το φυσιολογικό, γεγονός που μπορεί να οφείλεται:

1. Σε κληρονομικούς παράγοντες, π.χ. μητέρα με πρόωρη εμμηνόπαυση.
2. Στο ιστορικό χειρουργείων στις ωοθήκες (π.χ. αφαίρεση κύστης ενδομητρίωσης) ή φαρμακευτική αγωγή που επηρεάζει τις ωοθήκες (π.χ. χημειοθεραπεία).
3. Στην ιδιοπαθή υπογονιμότητα η οποία δεν σχετίζεται με τα παραπάνω αίτια και είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση.

Σε τέτοια περίπτωση, πολύ συχνά προτείνεται μια θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, ανάλογα με τις επιδιώξεις της γυναίκας. Αν προσπαθεί για εγκυμοσύνη, ενδεχομένως να χρειαστεί θεραπεία με εξωσωματική γονιμοποίηση. Αν όχι, τότε ίσως έχει νόημα η διατήρηση γονιμότητας για εγκυμοσύνη στο μέλλον.

‘Σε περίπτωση που μια γυναίκα επιθυμεί να προχωρήσει σε διατήρηση της γονιμότητάς της για το μέλλον, τότε η κατάψυξη ωαρίων είναι η πλέον ενδεδειγμένη και δημοφιλής μέθοδος’, σχολιάζει η κα. Πιτσούνη.