Ας μη σταθούμε το ιστορικό υπογονιμότητας της Χ (31) και του Α (32)… Θα μοιραστούμε μαζί σας (με την άδειά τους) το μήνυμα που μας έστειλαν στη σελίδα μας στο Facebook, αλλά κυρίως τη φωτογραφία των 2 παιδιών τους, του μεγάλου αδερφού που φροντίζει τη μπέμπα. ‘1 εικόνα = 1.000 λέξεις’, λέει η παροιμία και πράγματι αυτή η εικόνα τα λέει όλα!
Να τους ζήσουν τα πιτσιρίκια τους πάντα με υγεία, χαρά, τύχη και αγάπη!
Τους ευχαριστούμε για τα καλά τους λόγια! Και καλή δύναμη για την ανατροφή των παιδιών τους.

Πόση αγωνία, πόσες ενέσεις, πόσες δοκιμασίαες… πριν… κατά τη διάρκεια… μετά…!! Το αποτέλεσμα όμως μας δικαίωσε όλους!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο γιατρό μας [Ευριπίδη Μαντούδη] που χάρη σε εκείνον δε φοβήθηκα λεπτό… Εμπιστοσύνη… Μεγάλο πράγμα… και τη δική μας την κέρδισε επάξια μετά από το μεγάλο κοινό μας ταξίδι!
Τι να πρωτοθυμηθώ και τι να ξεχάσω;! Πόσα τηλεφωνήματα- μηνήματα με την Εύη..!! [μαία] (Σε ευχαριστώ Ευού!!) Δύσκολες στιγμές…
Μα επιλέγω να τα θυμάμαι όλα και να μην ξεχάσω τίποτα! Θυμάμαι να αναζητώ την επιβεβαίωση στο βλέμμα του, να μου εγγυηθεί πως όλα θα πάνε καλά… λες και θα μπορούσε από πριν να ξέρει..! Όμως το έκανε και η ψυχή μου αγαλίαζε!
Και τώρα η μικρή μας είναι στην αγκαλιά μας.. και η οικονένειά μας ολοκληρώθηκε! Όταν βλέπω τα δυο μας παιδιά μαζί … να χαμογελούν το ένα στο άλλο, ταξιδεύω 10 χρόνια πριν… πόσα περάσαμα… πόσα ξεπεράσαμε…
Ευχαριστώ! Ευχαριστούμε! Α – Χ – Ν – Α