Αθήνα, 14/12/2020
Αγαπητό μας Γέννημα,
Πριν λίγες μέρες, την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου, κάναμε την εμβρυομεταφορά μας, το αποτέλεσμα θα το ξέρουμε σε λίγες μέρες, στις 19 Δεκεμβρίου. Νιώθουμε όμως την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε όλους τώρα… γιατί η καλοκουρδισμένη σας ομάδα έκανε ήδη το καλύτερο για εμάς και αυτό δεν θα το αλλάξει όποιο κι αν είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Παρατηρώντας τον τρόπο που λειτουργούσατε την κρίσιμη μέρα της εμβρυομεταφοράς, σκεφτόμουν πόσο συντονισμένη ομάδα είστε και πόσο σημαντικός είναι ο κάθε ρόλος:
– Ο γιατρός, ο κ. Μαντούδης, κάθε του κίνηση, κυριολεκτικά, η επιτομή της χειρουργικής ακρίβειας. Καταφέρνοντας παράλληλα να φροντίσει και την ψυχολογία του ανθρώπου που βρίσκεται στα χέρια του, να τον βοηθήσει να ισορροπήσει την αισιοδοξία με τις ρεαλιστικές προσδοκίες που πρέπει να διατηρεί.
– Η εμβρυολόγος, η κα Παστρωμά, με όλα τα επιστημονικά δεδομένα για την ποιότητα της βλαστοκύστης που θα μεταφέραμε, την προθυμία της να εξηγήσει με απλά λόγια κάθε απορία και ό,τι ακουγόταν, ας μου επιτραπεί η λέξη, εξωγήινο! Όπως και όλοι οι εμβρυολόγοι που τις προηγούμενες 5 μέρες, μας ενημέρωναν καθημερινά στο τηλέφωνο για την εξέλιξη των δύο εμβρύων που είχαμε.
– Η Κωνσταντίνα, η μαία που ήταν δίπλα μου και μου έδειχνε τι να προσέξω στην οθόνη του υπερήχου και όσο ο γιατρός και η εμβρυολόγος φρόντιζαν τα έμβρυα εκείνη φρόντιζε εμένα και το πόσο άνετα αισθάνομαι. Όπως και όλες οι ροζ νεράιδες της Μονάδας, οι μαίες με τις ροζ μπλούζες, που μας καθοδηγούσαν σε κάθε βήμα με τα διαδικαστικά και τα πρακτικά θέματα.
Θα μου πείτε, μα καλά αυτό παρατηρούσες την ώρα της εμβρυομεταφοράς; Δεν μου συμβαίνει συνειδητά, αλλά ίσως είναι η επαγγελματική διαστροφή ενός ανθρώπου που εργάζεται αδιαλείπτως τα τελευταία 22 χρόνια. Κι αυτό μου επιτρέπει να διακρίνω τους ανθρώπους που ξέρουν τη δουλειά τους, τη σιγουριά στις κινήσεις τους και πως αυτό που κάνουν, αν μη τι άλλο, το κάνουν καλά.
Η αλήθεια είναι, ότι ακόμα δεν ξέρω πώς έφτασα 43 ετών χωρίς το θέμα παιδί να γίνει εγκαίρως προτεραιότητα, τόσο για μένα όσο και για το σύζυγό μου… όμως συνέβη. Γιατί έτσι είναι οι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής που, καλώς ή κακώς, μας παρασύρει. Μέχρι την ώρα που μια εξέταση υπενθυμίζει αδυσώπητα ότι δεν θα έχεις πάντα την επιλογή να αποκτήσεις παιδί… και αντιλαμβάνεσαι την γενική παραδοχή ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος για τις γυναίκες.
Γι’ αυτό και επιλέγουμε αυτή τη στιγμή να σας πούμε ένα ταπεινό, αλλά ειλικρινές, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!! Όποια κι αν είναι η έκβαση, γνωρίζουμε ότι μας δόθηκε η καλύτερη ευκαιρία που θα μπορούσαμε να έχουμε!
Καλές γιορτές με υγεία, ασφάλεια και πάντα επιτυχίες!
Ν. & Γ.