Μετακίνηση 1

Το ραντεβού μου [για να ενημερωθώ για κατάψυξη ωαρίων] ήταν για τις 14.00, μια μέρα μετά τα 40ά μου γενέθλια. Αποφάσισα να κάνω ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό μου κι έτσι έκανα όλες τις απαραίτητες ενέργειες. Έμαθα για το Γέννημα από μια φίλη, η οποία ήταν ήδη στον 7^ο μήνα της εγκυμοσύνης της, και κάλεσα ώστε να κλείσω ένα ραντεβού με σκοπό την κατάψυξη ωαρίων.

Έφτιαξα τον φάκελο με όσες εξετάσεις είχα κάνει πρόσφατα, βρήκα και κάποιες πιο παλιές: «Ας τις έχω μαζί» σκέφτηκα, «Ίσως χρειαστούν». Πρέπει να ομολογήσω πως είχα αγχωθεί λίγο, καθώς οι εξετάσεις μου έδειξαν χαμηλό επίπεδο της ΑΜΗ. Αυτό για εμένα ήταν το «καμπανάκι» που με κινητοποίησε άμεσα.

Μόλις έφτασα-με χαρά και ανησυχία είναι αλήθεια- στο Γέννημα και συμπλήρωσα όλα τα απαραίτητα έγγραφα, συνάντησα τον γιατρό κ. Δημόπουλο. Τα πρώτα πέντε λεπτά ήταν αμήχανα, αλλά αμέσως μετά κατάλαβα πως μπορώ να ηρεμήσω και να μιλήσω για εμένα, τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου. Όλα τα ερωτήματα που είχα τόσο καιρό είχαν κατακλύσει το μυαλό μου και έχασα την συγκέντρωσή μου. Πήρα μια βαθιά ανάσα και τα ρώτησα όλα! Τί σημαίνει χαμηλή ΑΜΗ; Έχω ωάρια; Θα μπορέσω να καταψύξω ωάρια; Θα είναι καλής ποιότητας; Να συνεχίσω τις βιταμίνες που παίρνω; Θα έχει επιτυχία η απόψυξη; Πως θα ξέρω τα αποθέματα των ωαρίων μου; Θα χάσω αποθέματα ωαρίων στην ωοληψία; Η αλλαγή στον κύκλο μου έχει επηρεάσει τη γονιμότητά μου; Ο θυρεοειδής παίζει ρόλο;

Ο γιατρός είχε τις απαντήσεις σε όλα μου τα ερωτήματα και με καθησύχασε. Πέρα από τις εξετάσεις που είχα μαζί μου, στο τηλεφώνημα που είχα κάνει για να κλείσω το ραντεβού μου, η υπεύθυνη μαία, η Λένα, είχε καταγράψει το ιστορικό μου. Μου εξήγησε πως λόγω πανδημίας ακολουθείται αυτή η διαδικασία ώστε να μην υπάρχει παραπάνω αναμονή στην κλινική.

Αφού συζητήσαμε και αναλύσαμε τις εξετάσεις μου, ήρθε η ώρα να κάνω τον υπέρηχο ώστε να έχει και ο γιατρός πληρέστερη εικόνα για τις δυνατότητες που έχει το σώμα μου. Η υπεύθυνη μαία και ο γιατρός με βοήθησαν να κατανοήσω καλύτερα τί έβλεπα κι εγώ στον υπέρηχο.

Με την απεικόνιση του υπερήχου στα χέρια μας, συνέχισε η συζήτηση και με τον κ. Μαντούδη.  Αφού απέκτησε κι εκείνος πλήρη εικόνα του ιστορικού μου και της παρούσας κατάστασής μου συμφώνησε μαζί μου:

«Ευτυχώς που ήρθες τώρα, και δεν το καθυστέρησες άλλο».

Όπως μου εξήγησε, τα επίπεδα της ποιότητας των ωαρίων στα 40 είναι πολύ καλύτερα από ότι στα 42 ή και αργότερα. Και αυτό το γεγονός με καθησύχασε φυσικά. Και πάλι είχα πολλές ερωτήσεις, τις οποίες μου απάντησε ο γιατρός με λόγια που μπορούσα να καταλάβω.  Ένιωσα σίγουρη για την απόφασή μου και περήφανη για το δώρο που θα έκανα στον εαυτό μου.

Έπειτα από 2 ώρες και κάτι, ο γιατρός μου πρότεινε το πρωτόκολλο που ταίριαζε σε εμένα και μου εξήγησε την διαδικασία που θα ακολουθήσει. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως αρκούσε μια μικρή ένεση την ημέρα, για 8 με 11 ημέρες περίπου για να φτάσω στην ωοληψία και τελικά στην κατάψυξη των ωαρίων.

Μόλις έκλεισα την πόρτα του ιατρείου πίσω μου ένιωσα μια ανακούφιση. Είπα ένα μεγάλο «Ουφ!». Μου είχαν λυθεί οι απορίες, είχα ηρεμήσει και γνώριζα τις επιλογές μου. Χρόνια μου πολλά!!