Η δικιά μας εμπειρία με τον κο. Μαντούδη μόνο τα καλύτερα έχω να θυμάμαι… ξεκίνησε η γνωριμία μας πριν 5 περίπου χρόνια… αμέσως μου έβγαλε κάτι ώστε να τον εμπιστευτώ και ότι και αν μου ελεγε του έλεγα ‘ναι, θα το κάνουμε’… έκανα προσπάθειες με δικά μου ωάρια, αλλά δυστυχώς δεν έβγαζα πολλά και ήταν και αδύναμα… πολύ στεναχώρια, πολύ κλάμα. Τον είχα πάντα δίπλα μου και αυτόν και την κα. Πιτσούνη… του είχα πει, θυμάμαι ‘θέλω να πάμε με ξένο ωάριο, να τελειώνουμε’ και μου έλεγε ‘δεν είναι ξένο, θα είναι δικό σου, είναι δωρεά…’ με έκανε να νιώσω ότι είναι δικό μου… πήρα το θετικό τεστ και δεν το πίστευα… πήγαινα στον υπέρηχο και κάθε φορά έλεγα ‘αποκλείεται να είμαι τόσο τυχερή, αποκλείεται να είναι εκεί… φοβόμουν τόσο μέχρι που στις 11-3-25 ήρθε η ώρα να την δούμε, όλοι ήταν στο πλευρό μου, ο κος. Μαντούδης, οι γιατροί, οι μαίες μου -Εύη Συνοδινού και Κατερίνα. Ήταν δύσκολος φυσιολογικός τοκετός, η μπέμπα ήταν ψηλά και δεν έκανε διαστολή ο τράχηλος, έλεγε ο κος Μαντούδης ‘θα το πάμε μέχρι όπου πάει, να γεννήσουμε φυσιολογικά’ και πήγαν όπως ακριβώς το είπε, άνοιξε ο τράχηλος, κατέβηκε η μπουμπού μας και πήγαν όλα τέλεια… ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία… τους ευχαριστώ όλους, ήταν δίπλα μου από την πρώτη στιγμή… τους ευχαριστώ για την ευλογία που μου χάρισαν… χωρίς αυτούς δε θα είχα καταφέρει τίποτα…!