Πρόκειται για την τεχνική κατά την οποία το σπέρμα εισάγεται μέσα στην μήτρα της γυναίκας κατά τη διάρκεια ενός φυσικού κύκλου ή μετά από τη διέγερση των ωοθηκών και πρόκληση ωορρηξίας.
Αρχικά το σπέρμα υφίσταται ειδική επεξεργασία (καθαρισμός από πιθανά μικρόβια και άχρηστα κύτταρα και ενεργοποίηση στο εργαστήριο). Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου 2 ώρες. Στη συνέχεια, το ενεργοποιημένο σπέρμα εισάγεται κοντά στην κορυφή της εσωτερικής κοιλότητας της μήτρας με τη βοήθεια ειδικού, λεπτού καθετήρα. Όταν το σπέρμα τοποθετείται σε αυτό το σημείο, τότε απαιτείται να διανύσει μικρότερη απόσταση για να φθάσει στα ωάρια την στιγμή της ωορρηξίας.

Σπερματέγχυση: Πότε ενδείκνυται

  • Η όλη διαδικασία είναι εντελώς ανώδυνη και σαν εμπειρία μοιάζει με το Τεστ Παπανικολάου.
  • Η τεχνική αυτή είναι κατάλληλη για τις πιο κάτω περιπτώσεις:
  • Για γυναίκες ηλικίας μικρότερης των 35 ετών με μικρό χρονικό διάστημα υπογονιμότητας, όταν το σπέρμα είναι σχετικά καλό (καλό τελικό αποτέλεσμα μετά την ενεργοποίηση) και όταν και οι 2 σάλπιγγες είναι διαβατές και ελεύθερες από συμφύσεις.
  • Για γυναίκες χωρίς ωορρηξία, οι οποίες χρειάζονται διέγερση ωοθηκών με φαρμακευτική αγωγή για να προκληθεί ωορρηξία.
  • Όταν υπάρχει ανεπάρκεια της τραχηλικής βλέννας, λόγω προηγούμενου χειρουργικής επέμβασης (η τραχηλική βλέννα φυσιολογικά διευκολύνει το σπέρμα). Αυτή είναι και η μόνη περίπτωση που έχει ουσιαστικό νόημα η σπερματέγχυση σε φυσικό κύκλο, δηλαδή χωρίς διέγερση ωοθηκών.
  • Η έλλειψη τραχηλικής βλέννας είναι σπάνιο αίτιο υπογονιμότητας και παρατηρείται συνήθως μετά από εκτεταμένη κωνοειδή εκτομή τραχήλου (αφαίρεση αλλοιώσεων λόγω προσβολής από τον ιό των κονδυλωμάτων, human papilloma virus -HPV).
  • Όταν γίνεται γονιμοποίηση από δότη σπέρματος.

Σπερματέγχυση: Ποσοστά και μειονεκτήματα

Τα ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης με σπερματέγχυση είναι σχετικά χαμηλά (10-15% ανά κύκλο), όμως η συγκεκριμένη τεχνική έχει το πλεονέκτημα ότι είναι σαφώς λιγότερο παρεμβατική από την εξωσωματική γονιμοποίηση (φαίνεται ως πιο φυσικός τρόπος σύλληψης) και άρα έχει μικρότερο κόστος. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια σημαντικά μειονεκτήματα:

  • Αν κατά τη διέγερση των ωοθηκών παραχθούν πολλά ωάρια, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα για πολύδυμη κύηση, γιατί στη σπερματέγχυση δεν υπάρχει έλεγχος πόσα ωάρια θα γονιμοποιηθούν
  • Αν πρόκειται για γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας, που δεν έχει μεγάλο απόθεμα ωαρίων στις ωοθήκες, πρέπει να γίνεται «οικονομία ωαρίων». Σε αυτή την περίπτωση, η μεγιστοποίηση της πιθανότητας για επίτευξη εγκυμοσύνης γίνεται με την εξωσωματική γονιμοποίηση, γιατί ως τεχνική έχει μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας.Γενικά, η χρησιμότητα της σπερματέγχυσης είναι σχετικά περιορισμένη – έχει κυρίως νόημα σε «εύκολα» περιστατικά υπογονιμότητας. Το χαμηλό κόστος (σε σχέση με την εξωσωματική γονιμοποίηση) δεν είναι ουσιαστικό πλεονέκτημα γιατί η πιθανότητα επιτυχίας είναι αρκετά χαμηλή, ώστε αντισταθμίζει το οικονομικό όφελος.

Σπερματέγχυση στο Γέννημα IVF

Επιπλέον, οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες με σπερματέγχυση, πέρα του ότι είναι ψυχοφθόρες, μπορεί να προκαλέσουν καθυστέρηση στην επίτευξη εγκυμοσύνης και να χαθεί πολύτιμος χρόνος (ειδικά αν η ηλικία της γυναίκας είναι άνω των 35 ετών). Γι’ αυτό το λόγο, ο κος. Ευριπίδης Μαντούδης θεωρεί ότι η σπερματέγχυση δε θα πρέπει να γίνεται πάνω από 3-4 φορές, ανάλογα βέβαια και με τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε ζευγαριού (π.χ. ηλικία της γυναίκας κ.ά.)